sağılmaq

1. «Sağmaq»dan məch. Araz boyundakı şor qışlaqlarda; Doyunca nə qoyun, nə mal sağıldı. S. V..

2. Sızmaq, yığılmaq, dolmaq. <Qarı:> . . Mürdəşir Səkinə nağıl eləyirdi ki, Güləndamın gicgahına qan sağılmışdı. Ç.. <Onun> əlləri əsir, gözlərinin nazik damarlarına qan sağılırdı. M. Hüs.. <Xosrov> qan sağılmış (f. sif.) gözlərini açdı. B. Bayramov.